Odpowiednio zaprojektowany i zbudowany plac zabaw powinien gwarantować nie tylko wyśmienitą zabawę, ale również bezpieczeństwo wszystkim jego użytkownikom. Najprostszym sposobem na osiągnięcie jednego i drugiego jest znalezienie dogodnej lokalizacji oraz inwestycja w projekt zakładający zastosowanie najwyższej jakości konstrukcji i urządzeń, zgodnych z przepisami i normami UE, usytuowanych z zachowaniem stref bezpieczeństwa i posadowionych na odpowiednim podłożu amortyzującym. Jakie błędy i nieprawidłowości na placu zabaw popełniają najczęściej inwestorzy?
Najczęstsze błędy inwestorów na placach zabaw
Współcześni inwestorzy dokładają wszelkich starań, by place zabaw były miejscami maksymalnie atrakcyjnymi i nowoczesnymi. Zdarza się jednak, że w dążeniu do stworzenia idealnego placu zabaw, umykają im pewne detale i pojawiają się nieprawidłowości, które mogą mieć pośredni lub bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo użytkowników danego miejsca. Jeżeli w toku inspekcji związanej z odbiorem lub audytem placu zabaw (sprawdzana jest m.in. zgodność z normami PN-EN 1176 i 1177 oraz prawem budowlanym) odnotowane zostają jakieś nieprawidłowości – przeprowadzana jest analiza ryzyka z nimi związanego, a inwestor może zostać zobowiązany do usunięcia błędów (w zależności od ich kalibru i wyników analizy ryzyka).
Najczęściej odnotowywane nieprawidłowości na placach zabaw związane są z: brakiem regulaminu placu zabaw, niezachowaniem stref bezpieczeństwa, zastosowaniem nieprawidłowego podłoża amortyzującego (lub zastosowaniem go na niewystarczającej ilości terenu) oraz błędami w wykonaniu ogrodzenia (niezgodności z projektem).
Strefy bezpieczeństwa wokół urządzeń i konstrukcji
Strefa bezpieczeństwa wokół urządzeń i konstrukcji na placu zabaw to miejsce wolne od jakichkolwiek przeszkód, ławek czy koszy na śmieci. Wielkość strefy bezpieczeństwa jest zależna od rodzaju urządzenia i jego wysokości – inna będzie strefa bezpieczeństwa dla huśtawki, a inna dla wysokiej konstrukcji ze zjeżdżalnią. Szczegółowe wytyczne oraz wzory na wyliczenie wielkości stref bezpieczeństwa (nazywanych również strefami wolnego upadku) znajdują się w normie PN-EN 1176 oraz powinny być zawarte w instrukcji konkretnego urządzenia. W niektórych przypadkach istnieje możliwość „nałożenia” części strefy bezpieczeństwa jednego urządzenia na część strefy bezpieczeństwa innego.
Karygodnym błędem jest zmniejszanie stref wolnego upadku na rzecz zmieszczenia większej ilości sprzętów i urządzeń na placu zabaw.
Nawierzchnia amortyzująca upadki
Współcześni inwestorzy i producenci placów zabaw mają do wyboru wiele różnych rodzajów nawierzchni bezpiecznej. Należy wybrać taki rodzaj nawierzchni, który zagwarantuje odpowiednią amortyzację podczas ewentualnych upadków z wysokości – nawierzchnia powinna znajdować się bezwzględnie w strefach bezpieczeństwa wokół urządzeń i konstrukcji, a opcjonalnie – na całym placu zabaw. Szczegóły dotyczące doboru odpowiedniej nawierzchni i jej parametrów regulują zapisy normy PN-EN 1177.
Do najczęściej popełnianych błędów w tej kategorii należy sięganie po tańsze rozwiązania, które nie spełniają wymogów dla strefy bezpieczeństwa konkretnego urządzenia bądź konstrukcji oraz stosowanie nawierzchni amortyzującej na zbyt małej powierzchni (niepokrywającej całej strefy wolnego upadku).
Regulamin, czyli obowiązkowy spis zasad i informacji o placu zabaw
Umieszczenie regulaminu na placu zabaw jest obowiązkiem każdego inwestora, podobnie jak obowiązkowe jest zapoznanie się z nim przez osoby korzystające z danego miejsca rekreacji. W regulaminie powinny znaleźć się zasady korzystania (najlepiej w formie pisemnej oraz obrazkowej – czytelne piktogramy ułatwiają zapoznanie dziecka z zasadami panującymi na danym obiekcie). Ponadto regulamin powinien zawierać dane kontaktowe do administratora placu zabaw, do którego można zgłaszać wszelkie zauważone podczas użytkowania nieprawidłowości (mogą się one pojawić w wyniki różnych zdarzeń losowych, atmosferycznych lub aktów wandalizmu) oraz alarmowe numery telefonów.
Ogrodzenie – nieobowiązkowe, ale potrzebne!
Ogrodzenie placu zabaw wydaje się absolutnie naturalnym ze względu bezpieczeństwa rozwiązaniem. Pełni ono kilka ważnych funkcji:
- Wyznacza teren zabawy – teren zamknięty ogrodzeniem to bezpieczna przestrzeń do zabawy dla dzieci, tutaj maluchy i starszaki mogą spożytkować swoją energię, bez zagrożeń ze strony samochodów, rowerów czy niezwykle popularnych w ostatnim czasie hulajnóg elektrycznych;
- Zapobiega niespodziewanemu wybiegnięciu dziecka podczas zabawy – zamknięta furtka ogrodzenia ogranicza możliwość szybkiego, samowolnego opuszczenia placu zabaw przez rozbawione dziecko, w tym również wbiegnięcia pod samochód czy zderzenie z rowerzystą lub osobą poruszającą się na rolkach lub hulajnodze;
- Ogranicza dostęp do placu zabaw zwierzętom – zamkniętego ogrodzenia o średniej wysokości 1-1,2 m nie pokonają bezpańskie psy, które mogłyby zanieczyści teren oraz stworzyć zagrożenie dla zdrowia lub życia bawiących się dzieci (ugryzienia); niestety żadne ogrodzenie nie zabezpieczy terenu placu zabaw przed kotami, które piaskownice mogą potraktować jak kuwetę (inwestor / administrator placu zabaw powinien regularnie sprawdzać stan czystości piasku oraz minimum raz w roku go wymieniać).
Mimo tych oczywistych zalet ogrodzenia – wciąż nie jest ono obowiązkowym elementem inwestycji. Coraz więcej inwestorów decyduje się jednak na zainstalowanie ogrodzenia, zdając sobie sprawę, że podniesie ono bezpieczeństwo dzieci korzystających z placu zabaw oraz pozytywnie wpłynie na opinie dorosłych o tym miejscu.
